خلاصه ای از زندگینامه حاج مسیح اله کوپائی
نام پدر: ابراهیم
تاریخ تولد: 1320
محل سکونت: اصفهان
میزان تحصیلات: ششم ابتدائی
شغل: نمایندگی سایپا
نام مدرسه ی احدائی: هنرستان دخترانه حاج مسیح اله کوپائی (شهرضا)
اینجانب مسیح اله کوپائی درسال 1320 در شهرستان شهرضا در یک خانواده نسبتاً ضعیف به دنیا آمدم در سن 10 سالگی پدرم را از دست دادم و مجبورشدم برای امرار معاش از ابتدا کار کنم وگاهی در کنار آن درس بخوانم فقط بعد از گذشت 70 سال می دانم 65سال ان را کار کرده و زحمت کشیده ام از کارگری ، فروشندگی ، رانندگی کامیون سنگین و تاکنون که توانسته ام سایپا شهرضا را راه اندازی و اداره کنم.
مدتها بود در این فکر بودم که چگونه انسان می تواند جاودان شود و چگونه می توان ثروتی را که خدا به انسان می دهد جاودانه نمود وچگونه می توان نتیجه 60 سال تلاش وزحمت را جاودانه کرد. در این رابطه بدلیل ارتباطی که با مدرسه سازی پیدا نمودم جواب سوالاتم را تا حدودی پیدا کردم . خیرینی را یافتم که سالهای گذشته مدرسه ساخته اند وشصت سال از آن گذشته اثری از آن نیست اما نام آن هنوز به نیکی یاد می شود مانند همان کسی که هنوز زنده است . ثروتهای زیادی را دیده ام اما از آنها دیگر هیچ اثری نیست اما ثروتهائی را هم دیده ام که به واسطه کار خیر تبد یل شده باقی مانده است مانند مسافری که می خواهد به کشوری دیگر برود ونیاز به پول دارد اما پول کشور خودش در کشور دیگر به کار نمی آید بنابراین باید آن را به پول کشور مقصد تبدیل کند ثروت این دنیا هم به همین صورت است باید ثروت دنیا را با خدا معامله کرد وتبدیل به ثروت آخرت نمود و مدرسه سازیکی از همین صرافی های تبدیل کننده است که صراف آن خداست و چه معامله ای بهتر از آنکه با خدا معامله کنیم . بنابراین با حمایت ها و همراهی همسرم که مهمترین مشوق من بود کار احداث هنرستان دخترانه کوپایی را آغاز نمودم. هر مردی که بخواهد کاری انجام دهد اگر همراهی همسرش را داشته باشد صد درصد موفق خواهد بود وگرنه با مشکلات زیادی رو به رو خواهد شد. من هم سپاسگزارم که همسرم را همراه ویاور من قرار داد تا انشاالله بتوانم بعد از اتمام این هنرستان کار خیر دیگری را آغاز نمایم.
من کوهپایی هستم ومدرسه ای در شهرضا ساخته ام که دخترانه است وانگیزه ام انجام کار خیر بوده است.
جمله ماندگار: هیچ کار خیری بهتر از مدرسه سازی نیست
منابع:
کتاب چهره های همیشه جاوید خیّرین مدرسه ساز استان اصفهان – جلد اول