قسمتی از شعر پند آموز رضا درویش

ای براغصه وغم هرای دنیا تا کی گ                 حرص بیخود گو یون از مو .یون از تو تا کی گ

Ay  bra  ghosse vo ghem heraye donya ta ki gha

Herse  bikhod gho yon ez  movo  yon ez to ta ki gha

ای برادر غصه وغم  برای دنیا تا کی

حرص دنیا بیخود خوردن که این از من هست وآن از تو تا به کی

یک رو جی فکر خویت به وچگو بفکر تو نه             جون کنی هر شو ورو هرای اولاد  تا کی گ

Yak ro gi fekre khoyet be vache go befkre to na

Jon keni her shovo ro hraye avlad ta kii gha

یک روز هم فکر خودت باش فرزند بفکر تو نیست

جان کندن هر روز وهر شب برای اولاد تا به کی

بنده خدا  ب وشکر  خدا ک شو ورو                      بندگی دلو تو بندگی شیطون تا کی گ

Bende kheda be vo shokre kheda ke  shev vo ro

Bendegi deleto  bendegi sheyton ta ki ga

بنده خدا باش وشکر  خدا کن شب وروز

بندگی دل خود وبندگی شیطان تا به کی

اچ پوره یی ناز قاتل پیش ب نکشا                           دنیا قاتل پیت بو ناز دنیا تا کی گ

Ech poree naze ghatel peyesh be naka sha

Donya ghatele peyet bo naze donya ta  ki ga

هیچ فرزندی ناز قاتل پدرش را نکشید

ندانست دنیا قاتل پدرش  بود ناز کشیدن دنیا تا کی

Leave a comment

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *